برروی مانگاه خداخنده میزند

ای آن که گاه گاه زمن یادمی کنی

پیوسته شادزی که دلی شادمی کنی

آیدین عزیزم ، روزها ی مدیدی ست که  تبدیل شدی به اصلی ترین دلیل شادیهای بی بهانه ام ،نگاه های

معصومانه ات مهر خدارابین ماتقسیم میکند.ازوقتی خدا تورابه ماهدیه داده هرگزغصه ای فرصت این رانداشته

درخانه ما جولان بده .لحظه های ناب وبی تکراری راباتو داریم زندگی میکنیم ،لحظه هایی که یادآوریش همیشه برای ماشیرین خواهدبود.بااین که  دیشب تاصبح نذاشتی بخوابیم اما بازهم خنده های تواعجاز میکنند.