وقتی تنهایی

 وقتی  تنهایی، گاه حتی یک خاطره نیز آرامت می کند . وقتی تنهایی، گاه حتی دنیا نیز با تمام بزرگی اش برایت دلگیر وکوچک است.

وقتی تنهایی، زندگی رنگ و بویی ندارد، غربت تمام دنیایت را پر می کند . وقتی تنهایی تمام داشته هایت را می شماری، آنقدر که غصه تنهایی ات را پر کنند . ضربان قلبت ، روحت را دلگیر می کند.

چقدر خوب بود که داشته هایمان آنقدر زیاد می بود تا در روز های تنهایی ، جای خالی غصه ها راپرمی کرد.

چقدر خوشبخت بودیم اگر می توانستیم راحت تر گریه کنیم...