بیاد مادر.

30 آبان 1393 داستان غم انگیزی برای من شد .مادر ،واژه ای که هیچ جایگزینی برایش نمی توان تصور کرد .مادر ،واژ ه ای که حلقه اتصال من به تمام آنچه گذشته نام گرفته است بود ،آرام وبی صدا از بین ما پرکشید وما راتنها گذاشت .

هیچ وقت نگاههای بی آلایش ومهربان مادرم را فراموش نخواهم کرد. باز تلخی 12 آبان 85 برای من تکرار شد .روزی که پدر م را از دست دادم.هنوز رفتن مادرم را باور نکرده ام .او رفت ، نجیب وبی صدا ومن در حسرت آخرین دیدار با او ماندم.

امیدوارم فرزند دلبند من همیشه سایه مهربان مادر را با خود داشته باشد.