دوستت دارم.

صدای نفسهای تو را می شنوم ،صدای نفسهای پاک کودکانه ات را.

من صدای مخملی نازدانه ام را که با تمام کنجکاوی اش و باتمام وجودش سعی می کند کلمه ای را ادا کند،احساس می کنم.

شادی کودکانه فرزندم را می بینم، لبخند هایی که به سادگی شکل می گیرد وصدای دلنواز خنده هایی که سخت ترین دلها را نیز به وجد می آورد.

به شادی ات و به شاد بودنت ،سخت نیاز دارم.مرا به هربهانه ای به شادی وادار.

دل گرفته ام را ببین وبرایم شادی کن تا اندکی از التهاب درونم کاسته شود.

دوستت دارم عزیزم.