این بارنشسته ام وبه خاطرداشتنت دعامی کنم.

سختم بودتاشنبه صبرکنم تادل نوشته هایم رابرای آیدین عزیزترازجانم بنویسم ،دوست دارم به استقبال اولین

سال تولدفرزندنازنینم برم.پارسال همین روزها بودکه یک حس شیرین تمام وجودم راگرفته بودحس شیرینی که بااسترس کم نظیرش تمام استخوانهای بدنم رامی لرزاند،استرس سلامتی شیرینی زندگیم.خدای مهربان راهزاران مرتبه شاکرم.هیچ وقت اون لحظه ای که برای اولین بارچهره معصومت رادیدم فراموش نخواهم کرد،وقتی زمزمه اذان واقامه رادرگوش ات نجوامی کردم هنوزدرخاطرم موج می زند.یک سال گذشت، به همین راحتی وبیست ودوم تیرماه ،تودراولین سال زندگیت تبدیل شدی به بهترین انگیزه شادمانی ام .یک سال است که باهرنفس توجانی تازه میگیرم وباهرخنده ات عاشقترمی شوم .یک سال است که خودم رافراموش کرده ام وفقط به توفکرمی کنم،به زیباییهایی که خدای مهربان به من عطاکرده وبه برکتی که باوجودپرخیرتوکل زندگی ماراآذین بسته .امروزخنده های توبرایم ارزشمندترازهرثروتیست ،وقتی می خندی من داراترین پدردنیام .دلخوشم ودلخوشی ام رامدیون لطف بی کران خدام ،دلخوشم ،که توزیباترین نگاه دنیارابه من هدیه می کنی ،دلخوشم ،که خنده های بی منت توتمام حس های خوب رادرمن جمع می زند.

دیگر،تفسیرم ازخوشبختی راتغییردادی ودایره لغاتم رافراوان کردی .آیدین نازم یکسال است که روشنی چشمانم راازوجود نازنین تو می گیرم ،آرامش درونم رامدیون موسیقی دل نواز خنده های توام .بزرگ شدنت رادست به دعا به نظاره نشسته ام .به زندگی ماخوش آمدی عزیزم ،من ومادرت بهترین های دنیارابرایت آرزوداریم...