آيدين عزيزم

هفت ماهگیت مبارک ...

بابایی، وقتی پله های طبقه دوم بیمارستا ن راداشتم میامدم بالا،اونقدراسترس داشتم برای دیدنت که اصلاًذهنم یاری نمیکرد تاتجسمت کنم که چه شکلی هستی .لحظه ای  که نگاهم به صورت فرشته گونه ات افتادتنها چیزی که گفتم این بود:خدایا ازصمیم دل سپاسگزارم.. احساس غریبی است ،نمیشه توصیف کرد،مخصوصاًبرای کسی که پدر میشه .فقط باید تجربه اش کنی تابه کنه عظمت وآفرینش خدا پی ببری.موجودنازنینی که بعدازنه ماه پابه دنیا میذاره وازاین به بعد باید یه تازه وارد ناآشنا رابه جمع دونفره اضافه کنی- یک ارمغان فوق العاده ازبهشت خداوندی-.باهاش زندگی کنی،نفس بکشی ودرست زندگی کردن رابهش یادبدی .هم خیلی سخته هم بی نهایت لذت بخش. ...

...

      ...

...

...

...

...

نگاهم كن بهترين من ،نگاهم كن تابازباوركنم كه باعشق هيچ نيازي بي پاسخ نخواهدماند،باوركنم كه عشق درمان همه دردهاست وبي نيازي به تمام نداشته ها. نگاهم كن تاباوركنم بازخداي مهربان هديه اي بي نظير ازباغ اميد رابرايم ارزاني داشته است. بخندوبيشتربخند،چراكه لبخندتو خلاصه خوبيهاست.