جان بابا

آیدین جان، فرزند عزیزتر از جانم، هیچ چیز به اندازه شنیدن صدای تو آرامم نمی کند. وجود تو اکسیری است که تمام درد های درونم را تسکین می دهد. عزیز جانم، دوستت دارم، اندازه ای که آن را  فقط خدا از قلبم خبر دارد. پسر مهربان و نازنینم هر روز که تو را می بینم، هر روز که صورت معصومت را می بوسم، بارها و بارها خدا را سپاس می گویم که اجازه داد تا من هم داشتن بهترین نعمتش را تجربه کنم. از صمیم دل آرزو می کنم یک روزی،  تو هم احساس مرا پیدا کنی و به خاطر آن شکر گزار باشی. دوست داشتن واژه ای تکراری ست برای هر روز دیدنت.